Σήμερα παρά το γεγονός ότι έχουν σημειωθεί αγαστές προσπάθειες στη διαμόρφωση του πεδίου της Διά Βίου Μάθησης στην Ελλάδα, οι επικρατούσες συνθήκες σχετικά με τη διά βίου μάθηση και την εκπαίδευση ενηλίκων είναι μάλλον αρνητικές, γεγονός που ενισχύεται υπό τις παρούσες συνθήκες της οικονομικής κρίσης. Ενώ, λοιπόν, επενδύονταν υψηλές προσδοκίες στο θεσμό και στην αυξημένη επιθυμία συμμετοχής των ενηλίκων σε σχετικά προγράμματα, οι προσπάθειες δεν ευοδώθηκαν τελικά παρά τη δυναμική, που είχε διαπιστωθεί στο πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων από τις αρχές του 2000.
Δεν συντελέστηκε, δηλαδή, η οργάνωση της τυπικής, μη τυπικής και άτυπης μάθησης ενηλίκων στο βαθμό που αυτή σχεδιαζόταν, προκειμένου να πλαισιώνεται από περιορισμένο αριθμό επιτελικών οργανισμών που θα εξασφάλιζαν τους αναγκαίους συντελεστές ποιότητας -εκπαίδευση εκπαιδευτών, εκπαιδευτικό υλικό- και θα εκπονούσαν τις προδιαγραφές σχεδιασμού και πιστοποίησης των αποτελεσμάτων σχετικών προγραμμάτων, η υλοποίηση των οποίων θα εναπόκειτο στην αρμοδιότητα δημόσιων και ιδιωτικών φορέων, που θα πιστοποιούνταν βάσει καθορισμένων κριτηρίων, θα υπέβαλαν προτάσεις και θα υλοποιούσαν όσες θα εγκρίνονταν από τους επιτελικούς φορείς .
Αντιθέτως, ακόμα και σήμερα δεν έχει αποσοβηθεί ο άμεσος διοικητικός έλεγχος της κυβέρνησης στις εκπαιδευτικές διαδικασίες σε επίπεδο ρύθμισης και διαχείρισης, με παράλληλη και συνεχιζόμενη κυριαρχία ενός αρκετά παραδοσιακού εκπαιδευτικού συστήματος και η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει το «κρατικιστικό» μοντέλο διά βίου μάθησης στην Ευρώπη. Η πολιτική ηγεσία απειλεί με κλείσιμο τις δομές της Διά Βίου Μάθησης. Η επιθυμία των πολιτών και των εργαζομένων, να αποτρέψουν τη δαμόκλειο σπάθη, που απειλεί τα εκπαιδευτικά προγράμματα, δεν επαρκεί σε μια περίοδο μάλιστα δυσμενών οικονομικών και κοινωνικών συγκυριών, που ευνοούν ωστόσο την χωρίς άλλο προηγούμενο συμμετοχή των εκπαιδευόμενων σε προγράμματα Διά Βίου Μάθησης-σύμφωνα με τις άτυπες μαρτυρίες των στελεχών εκπαίδευσης.
Τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης (Κ.Δ.Β.Μ.) των Δήμων, που λειτουργούν εδώ και τρία χρόνια βάζουν λουκέτο. Αξίζει να σημειωθεί πως τα Κ.Δ.Β.Μ. υλοποιούν δωρεάν προγράμματα που προσφέρονται σε ενήλικες πολίτες με επωφελούμενους 250.000 εκπαιδευόμενους μέχρι σήμερα και με χιλιάδες εκπαιδευτές ωρομίσθιας απασχόλησης και συμβασιούχους του έργου πανελλαδικά, που αγγίζουν τον αριθμό των 500 στελεχών. Ωστόσο, η λειτουργία των ΚΔΒΜ έχει πολλαπλή ευεργετική δράση τόσο με την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας μέσω της αγοράς των αναγκαίων για την υλοποίηση του εκπαιδευτικού έργου -αναλώσιμα, πετρέλαιο, καθαρισμοί- ενώ προσφέρουν στους πολίτες τη δυνατότητα αναβάθμισης και επικαιροποίησης των προσόντων τους, ώστε να προσαρμοστούν στις σύγχρονες απαιτήσεις της οικονομίας και της κοινωνίας και να αυξήσουν τις δυνατότητες απασχόλησής τους. Επιπροσθέτως, σημαντική είναι και η συμβολή των Κ.Δ.Β.Μ. στην αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού ιδιαίτερα ευαίσθητων κατηγοριών του πληθυσμού (ηλικιωμένων, γυναικών, πολιτών που εγκατέλειψαν την εκπαίδευση, ανέργων, μεταναστών), καθώς και στην προώθηση της ενεργού συμμετοχής των πολιτών στο κοινωνικό «γίγνεσθαι».
Το Υπουργείο Παιδείας και η Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης οφείλουν να λάβουν τις απαραίτητες αποφάσεις εγκαίρως, προκειμένου τα Κ.Δ.Β.Μ. να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους. Διαφορετικά, η Ελλάδα θα κατακτήσει ακόμα μια φορά την ύστατη θέση στη λίστα των ευρωπαϊκών χωρών σε έναν ακόμα τομέα. Εκείνον της Διά Βίου Μάθησης.
πηγή: cnn.gr
*Η Βασιλική Παπαπέτρου είναι Εκπαιδευτικός & Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού
